Środkiem do osiągnięcia sukcesu w leczeniu skoliozy idiopatycznej jest edukacja pacjenta co do lokalizacji i patomechaniki skrzywienia.

FITS

Koncepcja FITS jest jedną z najmłodszych metod leczenia zachowawczego skolioz idiopatycznych. Powstała w 2004 roku a jej twórcami są dr n.med. Marianna Białek oraz mgr Andrzeja M’hango. Biorąc pod uwagę dysfunkcje jakie towarzyszą skoliozie, autorzy koncepcji proponują indywidualnie dostosowany program ćwiczeń w zależności od wielkości kąta skrzywienia, oraz od wyniku badania klinicznego pacjenta. Na tej podstawie wyznacza się cele ogólne i szczegółowe terapii.
Koncepcja Funkcjonalnej Indywidualnej Terapii Skolioza wyróżnia trzy zasadnicze etapy pracy z pacjentami:

  • Badanie klasyczne oraz badanie wg koncepcji FITS
  • Przygotowanie struktur mięśniowo-powięziowych ograniczających ruch korekcyjny, poprzez zastosowanie różnych technik energizacji mięśni
  • Budowanie nowych korekcyjnych wzorców postawy w pozycjach funkcjonalnych oraz ich stabilizowanie

Środkiem do osiągnięcia sukcesu w leczeniu skoliozy idiopatycznej jest edukacja pacjenta co do lokalizacji i patomechaniki skrzywienia. Już na początku terapii razem z dzieckiem i jego rodzicami terapeuta analizuje specyfikę skoliozy na modelu kręgosłupa. W tym czasie pokazuje on młodemu pacjentowi kierunek korekty zniekształcenia, zwiększając jego świadomość i udział w procesie leczenia. Traktowanie pacjenta jako partnera i podejmowanie wspólnych starań w celu realizacji dobrowolnie założonych celów zwiększa motywację chorego do ćwiczeń.

Dysfunkcje towarzyszące skoliozie

  • Niewystarczająca świadomość własnej postawy powodująca słabe zaangażowanie dziecka w procesie leczenia.
  • Ograniczenia mięśniowo-powięziowe utrudniające trójpłaszczyznowy ruch korekcyjny skoliozy,
  • Nieprawidłowe obciążanie stóp.
  • Zaburzona stabilizacja dolnego tułowia.
  • Wzmożone napięcie mięśniowo-powięziowe między szczytem skoliozy Th/L a talerzem biodrowym, ograniczające shift kręgosłupa do korekcji skoliozy.
  • Ograniczona ruchomość 3-4 żeber po stronie wklęsłości skoliozy, zaburzony mechanizm ruchów klatki piersiowej w trakcie oddychania (oddychanie wypukłościami).
  • Nieprawidłowe wzorce postawy spowodowane długotrwałą stymulacją skoliozogenną.